BLOG

W tym miejscu znajdują się wszystkie moje wpisy – od najnowszych po najstarsze. Jeśli szukasz konkretnego tematu, możesz przejrzeć kategorie (po prawej stronie 👉) i wybrać z nich to, co Cię interesuje.

Miłej lektury 😊

@Copyright by Alicja Zdańkowska

Zezwalam na kopiowanie, przesyłanie i udostępnianie moich postów pod warunkiem podania ich autora i źródła ich pochodzenia. Wszelkie inne działania z użyciem treści tego bloga wymagają mojej zgody.

Awers i rewers

Rozumienie wyklucza osądzanie, ale nie powinno powodować zmiany własnych standardów ani zaprzeczania swoim emocjom. Można rozumieć emocjonalne powody, dla których ktoś krzywdzi innych (to miłość), ale nie można na to przyzwalać ani pozwolić mu skrzywdzić siebie (to byłby brak miłości). Rozumienie mechanizmów i akceptacja zachowania nie są tożsame. Często właśnie trzeba kogoś zrozumieć, żeby wiedzieć,…

Pomiędzy presją a rezygnacją

Prawdą jest, że trzeba uznać ograniczenia rzeczywistości, bo nie zmieni ona swoich praw tylko dlatego, że nam się nie podobają – ale nie po to, żeby się do niej dostosować rezygnując z siebie, tylko po to, żeby określić własną tożsamość wobec niej. Im trudniejsza jest ta rzeczywistość, tym bardziej wymusza na nas zdefiniowanie siebie, swoich…

O pozytywnym myśleniu

Pozytywne myślenie nie oznacza udawania, że rzeczywistość spełnia nasze marzenia, że niczego nam nie brakuje ani nic nam nie grozi. Ignorowanie swoich prawdziwych uczuć prowadzi do ich skumulowania i eksplozji i nie jest niczym pozytywnym. Pozytywne myślenie oznacza rozpoznanie pozytywnych i negatywnych stron tego co jest i świadome skupienie się na tych pierwszych, zgodnie z…

O zaufaniu

To, na ile standardowo, automatycznie obdarzamy innych zaufaniem jest wynikiem naszych podświadomych przekonań, utworzonych na bazie naszych pierwszych relacji z opiekunami. Jeśli mamy problem z obdarzaniem innych swoim zaufaniem, to dzieje się tak na skutek traumy – wcześniejszych doświadczeń, które sprawiły, że poczuliśmy się zmanipulowani, okłamani, oszukani przez swoich opiekunów. Standardowo odczuwany brak zaufania do…

Samoakceptacja a relacje

Ludzie, którzy akceptują siebie w całości to rzadkość. Przez naśladownictwo „dziedziczymy” brak samoakceptacji z pokolenia na pokolenie. W reakcjach opiekunów na siebie – swoją obecność i zachowanie – odczytujemy, co mamy prawo w sobie lubić, a czego powinniśmy się wstydzić. Z części siebie robimy swoją wizytówkę, a inną część siebie staramy się ukryć. Ten zaprogramowany w…

Balans

Czasami obowiązki tak bardzo wypełniają nam rzeczywistość, że zapominamy, po co żyjemy. A czasami tak bardzo lekceważymy wszystkie powinności, że zaczynamy żyć w innej rzeczywistości, jakby obok tego, co naprawdę jest. W pierwszym przypadku tracimy kontakt ze sobą, w drugim z otoczeniem, a do aktywnego i efektywnego kreowania swojego życia potrzebne jest jedno i drugie.

Uczucie bazowe

W ciągu pierwszych lat życia, na podstawie doświadczeń i obserwacji, umysł dziecka tworzy swój obraz świata -– tak indywidualny i niepowtarzalny jak linie papilarne. Zostają tam zapisane przekonania na temat wszystkiego, z czym się zetknęliśmy: jacy jesteśmy (bo tak o nas mówią), jacy są inni, co jest dobre, a co złe, co wolno, a czego…

„Rebirth” (2016)

Rodzimy się jako element systemu. Zanim jesteśmy w stanie zacząć się zastanawiać, kim jesteśmy, jakie mamy predyspozycje, co lubimy i czego chcielibyśmy od życia, już realizujemy jakiś systemowy scenariusz – nic więc dziwnego, że łatwo zdobyć naszą uwagę słowami odnoszącymi się do naszego stłumionego czucia, jak radość, szczęście, pasja, odrodzenie, nowe życie, marzenia, rozwój, samorealizacja.…

Samooszukiwanie

Działanie nie jest problemem samym w sobie, jest lustrem myślenia, które sprawia problem. Dopóki człowiek identyfikuje się z pewnym myśleniem, żadna zmiana działania nie zmieni stanu rzeczy.  Złodziej może nie kraść we wtorki i czwartki, ale to nie zmienia faktu, że jest złodziejem – kradzież nie stanowi dla niego problemu. Jeśli ktoś oszukuje kogokolwiek, oszukiwanie…

„Czekolada” (2000)

Kiedy pisklę wykluwa się z jaja, jego mózg przez kilka/kilkanaście/kilkadziesiąt godzin (w zależności od gatunku ptaka) uczy się rozpoznawać rodziców. Ten, kto pełni tę rolę w tym czasie staje się wzorcem tożsamości ptaka.  Z ludźmi nie jest wcale za bardzo inaczej. Ci, którzy opiekują się nami przez pierwsze 6 lat naszego życia nadają nam tożsamość.…

Wczytywanie…

Something went wrong. Please refresh the page and/or try again.


Follow My Blog

Get new content delivered directly to your inbox.