Zazdrość to lęk, że nie będzie się czegoś miało, że stworzenie tego czegoś jest poza naszym zasięgiem.

Tam, gdzie nauczyliśmy się wykorzystywać własne zasoby, mamy tendencję do dawania, a nawet rozdawania, dzielenia się – bo wiemy, że możemy to tworzyć na nowo do woli.

Tam, gdzie nauczyliśmy się być zależni od innych ludzi, pojawia się skąpstwo, zabieranie i zazdroszczenie innym – bo wierzymy, że dla nas zabraknie, boimy się, że nie uda nam się zmusić innych, żeby nam to dawali bez ograniczeń i bez przerwy.

Dotyczy to jednakowo sfery materialnej, jak i niematerialnej.