Przeskocz do treści

NOTATKI Z ŻYCIA

Alicja Zdańkowska

BLOG
O MNIE
KSIĄŻKA
KONTAKT

Szukaj:

#35

Napisano 9 sierpnia 202029 października 2020 Autor: Alicja ZdańkowskaW ODPRYSKI

Zdecydowałam, że będę kontynuować ODPRYSKI w innym miejscu, na Instagramie (instagram.com/alicjazdankowska)

Udostępnij:

Twitter
Facebook

Dodaj do ulubionych:

Lubię Wczytywanie…

Podobne

Zobacz wpisy

Szczęście to samorealizacja

Kara za szczęście

Skomentuj Anuluj pisanie odpowiedzi

Dodaj swój komentarz...

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Email (Adres nie będzie widoczny)

Podpis

Witryna internetowa

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. ( Wyloguj / Zmień )

Komentujesz korzystając z konta Google. ( Wyloguj / Zmień )

Komentujesz korzystając z konta Twitter. ( Wyloguj / Zmień )

Komentujesz korzystając z konta Facebook. ( Wyloguj / Zmień )

Połączenie z %s

Powiadamiaj mnie o nowych komentarzach poprzez e-mail.

Powiadamiaj mnie o nowych wpisach poprzez e-mail.

Δ

Kategorie

Kategorie

Archiwum

Archiwum

Follow NOTATKI Z ŻYCIA on WordPress.com

Instagram

Każdy wybór, którego dokonujemy, każda reakcja i decyzja to krok ku sobie albo od siebie. Czasami nie potrafimy zdecydować kim jesteśmy tak bardzo, że robimy jeden krok do przodu i jeden do tyłu, całe życie stojąc w tym samym miejscu.

Tam, gdzie nas nauczono, jak to robić, potrafimy tworzyć.

Dawanie innym tego, czego sami nie dostaliśmy w dzieciństwie nie powoduje zniknięcia starej tęsknoty. Trzeba dać to sobie, swojemu wewnętrznemu dziecku. Dawanie tego w nadmiarze swojemu prawdziwemu dziecku nie tylko go nie uszczęśliwia, ale wręcz mu szkodzi.

Nadmiernie ufamy ludziom w obszarach swojej mocnej strony, bo wydaje nam się, że mamy nad nimi przewagę, więc zdołamy ich kontrolować.

Spotkanie jesieni z wiosną 💚 Najwyraźniej można i owocować, i kwitnąć w tym samym czasie 😁

Złota polska jesień w Złotym Potoku ☀️🍂😍

Pałac Marianny Orańskiej w Kamieńcu Ząbkowickim. Kapitalne miejsce, niesamowita kobieta 💚

Brak tożsamości i swoich granic paradoksalnie nie pozwala poczuć jedności z drugim człowiekiem, ludźmi w ogóle czy Wszechświatem. Nie znamy swoich granic (a tym samym swojego „ja”) wszędzie tam, gdzie jako dzieci byliśmy wyręczani, myślano za nas - i tam, gdzie te granice standardowo przekraczano presją czy przemocą.

Tagi

akceptacja autentyczność autorytet bliskość czucie decyzje dojrzałość doświadczenie dusza dzieci dzieciństwo ego emocje empatia energia film granice intencja ja komunikacja konflikt konsekwencje kontakt kontrola krzywda logika lęk miłość oczekiwania odbicie partnerstwo percepcja perspektywa poczucie krzywdy podział porozumienie postawa potencjał potrzeby prawda problem przekonania przekonanie przymus radość reakcje relacje rodzice rozwój rzeczywistość równowaga samoakceptacja samoocena samopoczucie samorozwój samoświadomość schemat szczęście tożsamość uczucia umysł uzależnienie wiara wolność wrażliwość wybór wychowanie wzorzec zachowanie zaufanie zmiana zrozumienie świadomość życie życzenia

Blog na WordPress.com. Autor motywu: Anders Noren.

Obserwuj Obserwujesz
- NOTATKI Z ŻYCIA
- Already have a WordPress.com account? Log in now.

%d blogerów lubi to: