Pokora to uznanie tego co jest. Brak udawania, że jesteśmy zdrowsi, silniejsi, lepsi, mądrzejsi niż jesteśmy naprawdę. Świadomość, że jak wszyscy inni podlegamy różnym prawom: fizyki, biologii i tym ustanowionym przez ludzi. Pokora jest konieczna, żeby zaakceptować to co jest takim jakim jest. A akceptacja jest konieczna, żeby móc zmienić stan rzeczy – stać się kimś, kto przekracza granice.
