To nieprawda, że jesteśmy tacy, a nie inni. W rzeczywistości mamy dostęp do wszystkiego, możemy być kimkolwiek. Po prostu te ścieżki w naszym umyśle, którymi nas prowadzono są wydeptane i oczywiste, te pozostałe zarośnięte i niepewne, bo nieznane. Szukając rozwiązania, automatycznie kierujemy się tam, gdzie zawsze, i zaczynamy wierzyć, że tylko to jest dla nas dostępne, że inne ścieżki nie istnieją. Gdybyśmy jednak świadomie wybrali podróż po zarośniętych szlakach, mogłyby one odkryć przed nami to, czego nie potrafimy znaleźć na znanym terenie.