Przeskocz do treści

NOTATKI Z ŻYCIA

Alicja Zdańkowska

BLOG
O MNIE
KSIĄŻKA
KONTAKT

Szukaj:

#16

Napisano 11 Maj 2020 Autor: Alicja ZdańkowskaW ODPRYSKI

Na ile wierzymy w siebie, po tyle sięgamy.

I dokładnie tyle dostajemy.

Udostępnij:

Twitter
Facebook

Dodaj do ulubionych:

Lubię Wczytywanie…

Podobne

Zobacz wpisy

Pomyłki i błędy

Porozumienie i bliskość

Skomentuj Anuluj pisanie odpowiedzi

Dodaj swój komentarz...

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Email (Adres nie będzie widoczny)

Podpis

Witryna internetowa

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. ( Wyloguj / Zmień )

Komentujesz korzystając z konta Google. ( Wyloguj / Zmień )

Komentujesz korzystając z konta Twitter. ( Wyloguj / Zmień )

Komentujesz korzystając z konta Facebook. ( Wyloguj / Zmień )

Połączenie z %s

Powiadamiaj mnie o nowych komentarzach poprzez e-mail.

Powiadamiaj mnie o nowych wpisach poprzez e-mail.

Δ

Kategorie

Kategorie

Archiwum

Październik 2021
Wrzesień 2021
Sierpień 2021
Lipiec 2021
Czerwiec 2021
Maj 2021
Kwiecień 2021
Marzec 2021
Luty 2021
Styczeń 2021
Grudzień 2020
Listopad 2020
Październik 2020
Wrzesień 2020
Sierpień 2020
Lipiec 2020
Czerwiec 2020
Maj 2020
Kwiecień 2020
Marzec 2020

Follow NOTATKI Z ŻYCIA on WordPress.com

Instagram

Pałac Marianny Orańskiej w Kamieńcu Ząbkowickim. Kapitalne miejsce, niesamowita kobieta 💚

Brak tożsamości i swoich granic paradoksalnie nie pozwala poczuć jedności z drugim człowiekiem, ludźmi w ogóle czy Wszechświatem. Nie znamy swoich granic (a tym samym swojego „ja”) wszędzie tam, gdzie jako dzieci byliśmy wyręczani, myślano za nas - i tam, gdzie te granice standardowo przekraczano presją czy przemocą.

Kiedy ludzie rozmawiają ze sobą tylko o tym co na zewnątrz nich, trudności łatwo oddalają ich od siebie. Kiedy ludzie rozmawiają o tym co dzieje się w nich samych - o swoich myślach i uczuciach - trudności zbliżają ich do siebie.

#gdańsk #fajnemiejsca #miasto #podróże #turystyka #polska

Ci, na których się skupiano, żądają od innych, żeby uczynili ich szczęśliwymi i to ich obarczają winą za swoje złe samopoczucie. Ci, których nauczono skupiać się na innych, biorą odpowiedzialność za uszczęśliwianie innych, także swoim kosztem.

Przykład ekstremalnej tolerancji 😆

Wymaganie przestrzegania zasad pod groźbą kary powoduje bunt i walkę. Pozwolenie dziecku na całkowite decydowanie o sobie to pozwolenie na to, żeby decydowali za nie rówieśnicy lub inni dorośli.

To, czy ktoś nas zrozumie, zależy od jego wrażliwości. To, czy użyje tego zrozumienia, żeby nas wesprzeć czy żeby nami manipulować, zależy od jego empatii. Samo zrozumienie nie tworzy bliskości, tak jak sama wiedza nie tworzy świadomości.

Miłość może wymagać wysiłku, ale nie powoduje cierpienia. Jest albo miłość, albo cierpienie. Chyba że wierzymy inaczej - wtedy chcąc zatrzymać choć trochę miłości zgadzamy się na wiele cierpienia.

Tagi

akceptacja autentyczność automatyzm autorytet bliskość czucie decyzje doświadczenie dusza dzieci dzieciństwo dziecko ego emocje empatia energia film granice intencja ja komunikacja konflikt konsekwencje kontakt kontrola krzywda logika lęk miłość oczekiwania odbicie ograniczenia partnerstwo percepcja perspektywa poczucie krzywdy porozumienie postawa potencjał potrzeby prawda problem przekonania przekonanie przymus radość reakcje relacje rodzice rozwój rzeczywistość równowaga samoakceptacja samoocena samopoczucie samorozwój samoświadomość schemat szczęście tożsamość uczucia umysł uzależnienie wiara wolność wrażliwość wybór wychowanie wzorzec zachowanie zaufanie zmiana zrozumienie świadomość życie

Blog na WordPress.com. Autor motywu: Anders Noren.

%d blogerów lubi to: